دانستیم که فعل مضارع نشانه حال و آینده است. اما در ادامه میخواهیم با تغییراتی که بر سر فعل مضارع اعمال میکنیم، آن را فقط به آینده اختصاص دهیم.
با افزودن سَـ و سَوفَ بر سر فعل مضارع، آن را به آینده تبدیل خواهیم کرد.
اما فرق بین سَـ و سَوفَ چیست؟
از ( سَـ) برای آینده نزدیک اما از (سَوفَ) برای آینده دور استفاده میکنیم.
أَنَا سَ أَذهَبُ: من خواهم رفت.
در این حالت بر سر اول فعل اول شخص مفرد مضارع، سَـ اضافه میکنیم.
أنتَ سَوفَ تَذهَبُ: تو (مذکر) خواهی رفت.
در این حالت بر سر اول فعل اول شخص مفرد مضارع، سَـوفَ اضافه میکنیم.
أنتِ سَوفَ تَذهَبینَ: تو (مؤنث) خواهی رفت.
در این حالت بر سر اول فعل اول شخص مفرد مضارع، سَـوفَ اضافه میکنیم.
در ادامه نمونههای دیگری از این افعال را خواهید دید.
أَکتُبُ : می نویسم =سَأکتُبُ ، سوفَ أَکتُبُ : خواهم نوشت.